Zion NP en gevaarlijke serveersters

De eerste nacht in the Purple Sage Inn zit er op en we begonnen de dag met een ontbijtje in de tuin. Nou ja, ontbijt dus. Grote schalen met fruit, eierkoek, brood, bacon en tomaten, gebakken aardappelen (voor de liefhebbers) en allerlei soorten eigengemaakte jam zorgden ervoor dat we de dag goed begonnen en niet bepaald met een lege maag op stap gingen. Zion national park als eerste op het programma. Het ligt een goed uurtje reiden van Kanab af, dus dat is goed te doen. Het laatste deel van de weg is een zogenaamde Scenic Byway, en dat zegt genoeg wat betreft het uitzicht. Je kan iedere meter wel stoppen omdat het er weer iets anders uitziet.
Zion is een grote canyon waar je sinds 2001 niet meer zomers met je auto doorheen mag, deze moet je op het parkeerterrein bij het Visitors Centre zetten en de shuttle bus nemen. De reiden normaal iedere 7 minuten of zo, maar ze zijn bezig met de weg opnieuw te asfalteren dus het duurt een flink stuk langer. Ook de shuttle bussen hebben er veel last van zodat er soms acht bussen achter elkaar de canyon in rijden en als we wachten op een bus terug dat beduidend langer duurt dan de zeven geplande minuten.
Eerst naar de Weeping Rock halte om daar een korte trail te nemen naar de weeping rock. Een overhangende rots waar water vanaf loopt, vandaar de naam. Een mooie korte wandeling om mee te beginnen. Na een uurtje of zo terug bij de bushalte om 1 halte terug te gaan naar The Grotto. Het achten op de bus duurt dus een tijdje maar uiteindelijk komt er één aan. Vanaf de Grotto lopen er trails richting de Lower Esmerald Pools en sdaar vandaan is er een volgende, kortere trail richting de Zion Lodge waar we de bus weer kunnen pakken. De eerste trail is moderate en dat komt voornamelik omdat er best wat hoogteverschil in zit en je af en toe dus de kuiten moet spannen. Het eerste deel ligt ook nog in de volle zon, en die is vandaag zon'n 30 graden warm. Water drinken onderweg is dus wel een must. Als je het een beetje zat begint te worden draaien we om een berg heen en is het laatste deel grotendeels in de schaduw. Voor we bij de pool aankomen lopen we eerst nog onder een kleine waterval door wat weer leuke plaatjes oplevert. De poel is niet zo erg waterrijk in deze tijd van het jaar dus maar snel doorgelopen naar de lodge. We willen eigenlijk nog naar Bryce Canyon, maar door alle opstoppingen wordt het daar te laat voor. Nog wel even onderweg een kleine omweg naar Coral Sand Dunes state park waar een paar mooie zandduinen midden in de bergen liggen.
Na een bad eten in het dorp en we komen nu uit bij een soort western tent waar de serveerster met een colt op de heupen de scepter zwaait. Goed gegeten weer terug naar de Inn voor een nachtje slapen. Morgen naar één van de 7 wereldwonderen: de Grand Canyon!