Seattle, glas, van boven en sluizen

Vandaag weer een dagje Seattle. De weersverwachtingen gaven bijna overal wat regen en dan is het in een stad wat beter vertoeven dan in één van de Nationale Parken hier in de buurt. Op ons lijstje stond al Chihuly Garden and Glass museum. Dit ligt onder de Space Needle vlak bij het science museum. chihuly is een glasblaas kunstenaar en hier is een permanente tentoonstelling ingericht. Geen spijt van om hier als eerste stop van de dag heen te gaan. Hoewel niet heel groot valt er veel te zien en de tentoonstelling is prachtig ingericht. Binnen zijn o.a. Een plafond ban glazen bloemen te zien en twee schepen met allerlei glazen bollen en objecten met andere vormen, geplaats op een zwarte spiegelende ondergrond, waardoor alles ook nog eens wordt gereflecteerd. Buiten is een grote kas waarin langs het plafond zich een enorme bloemenslinger slingert en buiten zijn allerlei vormen in de tuin geplaatst, waarbij sommige objecten herkenbaar zijn als planten en bij andere objecten de planten weer qua kleur en vorm combineren met het glas. Alleen hier al over de honderd foto's geschoten. Het is als wij even na tienen binnen komen nog lekker rustig. Dat is al heel anders als we na twaalven weer naar buiten gaan. We kijken naar boven en de lucht is soms open met blauwe plekken en soms afgewisseld met donkere wolken. Maar het is nog steeds droog en we besluiten naar het Columbia Center te gaan om vanaf het observations deck op de 73e etage Seattle van boven te bekijken. Waarom niet vanuit de Space Neelde? Wel, het Columbia center is hoger, en je krijgt de Space Needle op de foto's van de Seattle Skyline. Dus weer een paar kilometer terug naat downtown. Je hebt hier een prachtog uitzicht op de eilanden in de Puget Sound, de bergen van het Olympisch schiereiland, de stad zelf en de Cascade Mountains aan de oostzijde van de stad. Je hebt hier uitzicht op alle vier de windstreken en ondanks de soms bewolkte hemel kunnen we kilometers, of beter gezegd, mijlen ver kijken. En foto's nemen natuurlijk!
Omdat het na ons uitstapje in de lucht nog steeds droog is besluiten we nu naar Ballard te gaan om daar de sluizen met de visstrappen te bekijken. Onderweg een paar druppels en ook als we de eerste meters lopen op zoek naar de ingang krigen we wat druppels, maar het houdt al snel op, om daarna ook niet meer te gaan regenen (behalve terug onderweg naar Olympia). De sluizen zijn indrukwekkend en er wordt druk gebruik van gemaakt door beroeps en pleziervaart. Aan de zuidkant van de sluizen is een vistrap aangelegd. Heir kunnen de zalmen gebruik van maken om vanuit zee de meren en rivieren achter de sluizen te kunnen gebruiken. We zien een paar flinke exemplaren. Het leuke is dat je niet alleen van boven de zalmen, met wat geluk, kunt zien springen, maar deze zijn ook binnen vanachter glas te bekijken.
We zien nog een enorm jacht van zo'n 70 meter de sluizen binnen varen. Het blijkt de Kogo te zijn en de eigenaar is de oprichter van de McLaren formule 1 renstal. Google maar en je ziet alle details, inclusief foto's van een zeer weelderig interieur.
Naars de sluizen ligt nog een kleine botanische tuin, dus deze zijn we ook nog maar even door gewandeld. Het is na vieren als we de auto weer richting Olympia keren. Ondanks de beginnende avondspits valt de drukte mee. Het rijdt soms wat langzamer, maar de carpoolstrook helpt aardig mee de drukte te omzeilen.
Na even een uurtje te hebben gerelaxed eten we vanavond bij een Ierse pub, aan de overkant van ons hotel. Lekker eten, en muzikaal omlijst door een groep muzikanten die allerlei Ierse volksliedjes spelen en zingen. De groep wordt naarmate de avond vordert steeds groter, en de instrumentn talrijker. Een leuke avond dus! Voor morgen staat de zuid- en westkant van Olympic National Park op het programma, met Quinalt lake, het regenwoud en de getijdepoelen aan de stranden. De wekker een uurtje eerder dan normaal gezet zodat we voldoende tijd hebben al dat moois te zien.