Montagu, Stellenbosch en eindhalte Kaapstad

Knysna was de laatste etappeplaats van waaruit ik iets heb geschreven. Inmiddels weer in het koude Nederland aangekomen, waar ik verslag doe van de laatste week in prachtig Zuid Afrika.

Vanuit Knysna ging het verder naar het einde van de tuinroute in Mosselbaai. Dit kleine kustplaatsje is inmiddels uit zijn jas gegroeid tot een grote, toeristische plaats en heeft daardoor wel de eigen identiteit verloren. Vooruitgang is niet altijd goed!

We hebben Mosselbaai maar weer snel verlaten en zijn verder gereden naar Oudshoorn, de struisvogelstad. Hier zijn in het begin van de vorige eeuw de 'veren-baronnen' met de struisvogelteelt begonnen. In de eerste jaren voor de veren van de vogels die zeer waardevol waren in het toenmalige modebeeld. De baronnen werden zeer rijk hierdoor, maar aanezien de mode veranderlijk is, waren de veren op een gegeven moment uit de mode en de baronnen uit hen afzetgebied. De stad verloor daardoor veel van de glans en de grote estates van de veren-baronnen werden verlaten en verwaarloosd. Gelukkig vonden ze later dat de struis ook wel voor andere doeleinden bruikbaar was, hij is namelijk best smaakvol, en kon de stad weer herstellen en kwamen er grote farms rond Oudshoorn.

De dag eindigde in onze volgende etappaplaats Montagu. Montagu is een klein dorp in de Kleine Karoo aan Route 62. Een leuk dorp met veel kaap-hollandse huizen. Je merkt nu goed dat de Hollandse invloed groot is geweest in dit deel van Zuid Afrika.
Ons hotel was zoals veel hotels en guesthouses ingericht met veel antiek en in een victoriaanse stijl. Ook was er een grote tuin die fraai is aangelegd.

De volgende dag begon regenachtig, maar na het ontbijt werd het droog en zijn we het dorp gaan verkennen. Na een koffiestop in een leuke winkel/cafe/restaurant/guesthouse (doorhalen wat niet wordt verlangd), gingen we aan de overkant van de straat een kijkje nemen in een klein museum in het oudste huis van Montagu, waar een uiterst entousiaste dame uitleg gaf aan een groepje Engelsen, en waar wij nog snel aan konden worden toegevoegd.
De Engeslen liepen tijdens de uitleg allemaal rond in de andere kamers van het huis, erg handig als je iets wilt weten van de geschiedenis van het huis en de familie die er heeft gewoond. Even later bleek dat ze gewoon haast hadden en weer verder moesten, waardoor we de rondleiding voor onszelf hadden. De Engels sprekende dame bleek even later 40 jaar geleden uit Nederland met haar man naar Zuid Afrika te zijn geemigreerd, waardoor de verdere rondleiding in het Nederlands gedaan kon worden. Deze krasse dame was 20 jaar geleden van Kaapstad naar Montagu verhuisd en had het er prima naar haar zin. We mochten alles vragen en foto's nemen, maar pas op Thijs, als je ergens aan komt!

Tijdens ons museum bezoek begon het te hozen, maar toen we aan het eind van de rondleiding waren, werd het weer droog en konden we de bijbehorende kruidentuin ook bezoeken.

We zijn wat het weer betreft, erg gelukkig geweest. Eenmaal heeft het 's nachts geonweerd en geregend, de tweede regenbui was weer snachts in Montagu en de derde bui viel toen we ons cultureel aan het bijspijkeren waren.

De rest van de dag hebben we op ons gemak de rest van het dorp verkend. En zo groot was het nu ook weer niet, maar er was gewoon veel te zien, en dus ook veel te fotograferen. Leve het digitale tijdperk riep iemand al, en dat is in inderdaad een zege :-)

Na Montagu was Stellenbosch de volgende, voorlaatste halte op onze reis. Via de rest van route 62 verlieten we de Kleine Karpp om de wijnlanden in te rijden.
In Stellenbosch zaten we op een klein wijn-estate, en keken we vanuit onze (alweer zeer mooie) kamers uit op de druivenvelden. Het wordt eentonig, maar ook dit was weer een toplocatie. Modern ingericht, met veel oog voor detail en heel mooi gelegen, iets buiten Stellenbosch.

Dit van oorsprong dorp, is uitgegroeid tot een kleine stad waar veel Kaapstedelingen met wat budget een tweede huis hebben. Hierdoor is het dorp wel wat veranderd ten opzichte van negen jaar geleden, er waren komplete wijken bijgebouwd. Ook later in Kaapstad zouden we dat zien. Ook is er veel gebouwd en ook opgrknapt voor de WK voetbal van afgelopen jaar. Niet alleen stadions, maar ook de infrastrucuur is opgeknapt en zeker in de Kaap provincie, is er veel geinvesteerd.

Het oude dorp is nog steeds erg mooi, en de meeste huizen zijn mooi gerestaureerd. En natturlijk is er ook de winkel van Ome Sarie nog! Deze allesverkoper uit het begin van de vorige eeuw is nu een bekende trekpleister in het dorp. En nog steeds verkoopt hij van alles en staat er heel veel antiek in de winkel.

De kust van de Indische Oceaan in dit deel van het land staat bekend als de Whale Coast. Van juli tot november komen er bultrugwalvissen om hier hen jongen te krijgen. Ze zijn dan op sommige plaatsen vanaf land te zien als ze in de diepe baaien rondzwemmen. We waren benieuwd of we ze nog zouden zien aangezien we laat in november hier waren en de volgende dag reden we naar de plek om deze dieren te zien: Hermanus. Het was weer prachtig weer geworden, en we togen direct naar de tourist info om te horen of we nog kans hadden. En ja hoor, ook hier hadden we weer geluk. Die oschtend waren er nog zo'n 60 geteld door het vliegtuig dat regelmatig de stand bij hield. En inderdaad hebben we in de baai op zo'n 150-200 meter van ons vandaan een aantal van deze mooie dieren gezien! Die konden we dus ook afstrepen, de big 5 was bog 6 geworden. De nummer 7, de witte haai hebben we niet gezien, al hadden we wel in Knysna het resultaat van de jacht van een haai gezien.

De avond eindigde in de Tasting Room in Franschhoek. Het vogens vele lijstjes het beste restaurant van heel Afrika, en ergens tussen de 30 en 40e plaats op de wereldranglijst van toprestaurants. Het was een geslaagde avond en we hebben er heerlijk gegeten en genoten van het 9-gangen verassingsmenu.
Ja, iets aangekomen zijn we wel vrees ik deze reis...

Aan alles komt een eind, dus helaas ook aan deze trip. Van Stellenbosch was het maar een korte rit naar Kaapstad, waar we op ons gemak zijn heen gereden. Eerst maar naar het V&A Waterfront, een toeristische trekpleister in Kaapstad. Negen jaar geleden was hier een grote hal met Afrikaanse kunststalletjes, een groot, oud Engels hotel, een aquarium en wat winkels en restaurants. En veel mogelijkheden voor het maken van boottrips in de haven en naar Robbeneiland (het eiland waar Mandela gevangen heeft gezeten). In dit deel van de stad was de invloed van het WK 2010 wel het meest merkbaar. Het hotel kon ik eerst niet eens meer vinden, ze hadden er een enorm winkelcentrum met tientallen restaurants bijgebouwd. Natuurlijk ook met grote parkeergarages, want je moet natuurlijk wel de auto kwijt kunnen. Ook waren er in de hele omgeving veel andere winkels en hotels bij gekomen. Vlak achter deze buurt was het nieuwe stadion gebouwd. Veel veranderd dus!

De volgende dag reden we als eerste naar de Tafelberg kabelbaan. We hadden er al een hard hoofd in, en inderdaad, door de wind was de kabelbaan gesloten. Weer konden we, net als negen jaar geleden niet naar boven!
Dan maar naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop! Een mooie rit naar het meest zuid-westelijke stukje Afrika. We zijn hier via een mooie route langs de prachtige kust met veel hoge klippen heen gereden.

Later op de middag weer terug naar het hotel, en 's avonds met de taxi naar het Waterfront om daar te eten.

Onze laatste nacht was van donderdag o vrijdag. We hadden daarna de hele dag nog om in Kaapstad door te brengen want onze terug vlucht was pas om 00:20 vroeg in de zaterdagmorgen.
Het was weer zonnig, en de wind was ook weg, dus, op naar de Tafelberg!

We hadden de vorige dag al gezien dat er twee invaliden parkeerplaatsen waren. En Thijs had zijn kaart meegenomen, dus daar konden we mooi dichtbij parkeren. Er stond al een hele rij om kaartjes te kopen, en daarna een nog langere rij om met de gondels naar boven te gaan. We rekenden dus al op een paar uurtjes wachten.

Maar nee, we kregen, omdat we op de invalidenplaats mochten staan, een VIP behandeling. Ik werd meegenomen door iemand die me naar de ticketboot loodste, daar iemand opzij duwde met de mededeling dat ik eerst mocht, waarna ik snel de 4 kaartjes kon kopen. Dat was het eerste uur tijdwinst.
De pret was echter nog niet op, we werden daarna alle vier langs iedereen de lift ingeduwd, en mochten aansluiten bij de groep die bij de gondel stond te wachten. Een kwartiertje nadat we uitgestapt waren stonden we boven op de Tafelberg!! We hadden dus ook hier weer enorm geluk, dat het weer was omgeslagen en we nu wel naar boven konden.

We zijn een lange tijd boven geweest en hebben ruim 2 1/2 uur rondgelopen op de berg. Gelopen, naar beneden en ook weer naar boven geklauterd. Het kaartje gaf een drital routes aan, varierend van 1 tot 3 kwartier. Allemaal easy walks volgens het kaartje. Moet je echter niet een verkeerde afslag nemen, dan duurt ie dus 2 1/2 uur en is ie ook minder easy walking....
Maar wel erg mooi!

Om drie uur zijn we nog naar de Botanische tuinen gereden. Erg mooi aangelegd op de flanken van de Tafelberg. Ook hier hebben we nog een paar uurtjes rond gelopen.

Onze bagage konden we gelukkig in ons hotal laten staan, zodat we deze niet achter in de auto hoefden te laten. Dat was een wat veiligere oplossing. Na de tuinen dus de bagage opgehaald om daarna weer naar het Waterfront te rijden voor ons laatste diner in Zuid Afrika!
We hadden inmiddels het gemak leren kennen van de kaart van Thijs, en ook hier kregen we een speciale parkeerplaats, die tevens goed werd bewaakt door een flink aantal security mensen die verders iedere andere auto tegen hielden:-)

Daarna naar het vliegveld, auto inleveren en 11 uurtjes terug vliegen...

Zo'n 3000 foto's heb ik er gemaakt, de anderen zullen ook wel ergens tussen de 2- en 3 duizend uitkomen, dus tesamen halen we de 10.000 wel! Lang leve het digitale tijdperk! Ow ja, en dan heb ik ook nog 5 uur video te bewerken...

Resume na ruim 3 weken: Het is erg mooi geweest. We hebben heel veel geluk gehad met het zien van dieren, met het weer, het was een groot feest!

Is er veel veranderd ten opzichte van 9 jaar terug?
Ja, er is veel veranderd. Veel verbeterd ook volgens mij. De infrastructuur was al goed, maar is nu gewoon naar westerse maatstaven, en zelfs beter dan in menig zuid-europees land.
Natuurlijk zijn de townships er nog, en is er nog veel armoede. Maar nergens hebben we die als schrijnend ervaren. Integendeel, de Afrikaners zijn vrolijk en trots op hen land en wat ze in relatief korte tijd (zo'n 20 jaar) hebben bereikt.

Kortom, een mooi land met een erg vriendelijke bevolking waarin ik me geen moment onveilig heb gevoeld. Zeker een land om nog eens naar terug te gaan, al hoop ik er geen negen jaar over te doen om dat te realiseren!

PS, we hebben de route en logies voor een volgende trip naar Zuid Afrika eigenlijk al bepaald:-) 1 week in en rond Kruger in de Rissington Inn in Hazyview, dan een week in een geweldig mooie lodge vlak onder Swaziland om de parken rondom dat gebied te verkennen, en de laatste week bij Wendy's in St. Lucia. Zullen we maar vast de datum bepalen?:-))