Yoho NP en Lake Louise
Blijf op de hoogte en volg Frans
07 September 2012 | Canada, Lake Louise
Toen we vanmorgen opstonden had ik een deja vu en zag ik een regenachtige en koude vakantie in Canada van vijf jaar terug voor ogen. Het was mistig, nat en koud. Maar op de website van Yoho NP gaf het actuele weerbericht de burger weer moed met de melding dat de mist in de ochtend zou optrekken.
Dus eerst maar aan het ontbijt, dit keer de french toast met siroop, een banaantje, toast en koffie. Een redelijk lichtnontbijt dus....
Zo tegen negen uur stapten we in de auto op weg naar Yoho NP, wat zo'n klein half uurtje van Golden ligt. Als eerste stop de auto neergezet bij Wapta Falls. De wandeling van de parkeerplaats duurt ongeveer een uur over een redelijk begaanbaar pad, daoms omhoog, dan weer omlaag loopt. En oppassen voor alle boomstronken en wortels. Het wordt herfst hier en dat zie je aan de enorme verscheidenheid aan paddestoelen, naats het verkleuren van de bladeren en naalden aan de bomen. Maar toch ook hier nog heel wat bloemen tussen de bomen en struiken door. Al met al een mooie wandeling die uiteindelijk leidt tot de watervallen. Niet zo hoog, slechts een paar meter, maar de kleur van het water en de omgeving maken het goed. Langs hetzelfde pad weer terug naar de auto, en daar aangekomen komen de eerste zonnestrallen door en verschijnen de besneeuwde toppen door wat sluierbewolking heen. En dan gaat het heel snel en voor we het weten is het stralend weer.
Het is inmiddels een uur of half twaalf en voor we naar de Natural Bridge gaan, drinken we eerst koffie in Field. Dit is een heel klein dorpje midden in Yoho, waar ook het visitors centre is gevestigd. Het dorp heeft een kleine lodge met restaurant waar dus de koffie wordt geserveerd. We eten er een koffiebroodje bij als lunch. Daarna op naar de Natural Bridge. Hier was veoeger een kleine waterval, maar het water heeft in de loop der jaren het limestone uitgesleten en een nieuwe loop gekozen. Melkwit water, metbstroomvesnellingen met op de achtergrond besneeuwde toppen en een strak blauwe hemel.
Op weg naar Emerald Lake waar de volgende stop is. De naam zegt het al, een smaragdgroen meer waarnaast een pad loopt om te bewandelen. Langs dit pas mooie doorkijkjes op het meer, dat soms, al naar gelang de lichtval, dan weer groen, en dan weer diep blauw van kleur is. Door dat er geen wind staat, is het water ook bijna zo glad als een spiegel, waardoor je de bergen op de achtergrond, en de schaarse witte wolken weerspiegeld ziet in dit heldere, vlakke water.
De laatste stop in Yoho is bij de Takakkaw Falls. Anders dan de Wapta Falls, dondert hier het water zo'n 350 meter naar beneden. Je vraagt je af waar al dat water vandaan komt, maar als je om je heen kijkt, en de eeuwige sneeuw op de bergen ziet, plus de gletchers die hier achter de toppen verscholen liggen, wordt het een stuk makkelijker te begrijpen.
Als laatste stope rijden we een klein stukje Alberta en het Banff NP in, naar Lake Louise. Dit is ook weer een groot, groen bergmeer waar het ameltwater van vijf gletchers in uit komt. De temperatuur van het water wodt hierdoor zomers nooit hoger dan 10 graden. Deze koude temperatuur zorgt er ook voor dat alle kleuren behalve groen en blauw worden weg gefilterd. Dit verklaart dus weer de bijzondere kleuren. Naast het meer staat het beroemde Chatteau Lake Louise, een mooi hotel dat is gebouwd tijdens de aanleg van de Pacific Railway. Overal in de parken hier zie je herinneringen aan de tijd van de eerste pioniers en spoorwegbouwers. Zonder de spoorweg, hadden er later tenslotte ook geen wegen en Nationale Parken geweest.
Nog twee opmerkelijke zaken. Tijdens de eerste wandeling hoorden we opeens een vreemd geluid in de verte, dat wel wat weg had van geloei. In onze verbeelding waren dit vast elanden of zo. Maar even later loeide deze eland nogal lang, zo lang als zelfs een eland geen adem heeft, en kwamen we tot de conclusie dat het een kettingzaag was...
Als tweede, stoppen voor een spoorwegovergang als de trein langs komt, is een langdurige bezigheid. 2-4 locs met daarachter meer dan 150 goederenwagons is geen uitzondering maar regel. De treinen zijn zo lang, dat er in het midden en aan het eind ook weer extra locomotieven nodig zijn om de boel in beweging te houden. Een beweging die niet echt snel is, dus je staatbwel even te wachten.
Morgen op naar Banff waar we drie nachten blijven. Op de weg erheen komen we eerst nog door Kootenay NP, waar ook weer het nodige te zien is!!
Dus eerst maar aan het ontbijt, dit keer de french toast met siroop, een banaantje, toast en koffie. Een redelijk lichtnontbijt dus....
Zo tegen negen uur stapten we in de auto op weg naar Yoho NP, wat zo'n klein half uurtje van Golden ligt. Als eerste stop de auto neergezet bij Wapta Falls. De wandeling van de parkeerplaats duurt ongeveer een uur over een redelijk begaanbaar pad, daoms omhoog, dan weer omlaag loopt. En oppassen voor alle boomstronken en wortels. Het wordt herfst hier en dat zie je aan de enorme verscheidenheid aan paddestoelen, naats het verkleuren van de bladeren en naalden aan de bomen. Maar toch ook hier nog heel wat bloemen tussen de bomen en struiken door. Al met al een mooie wandeling die uiteindelijk leidt tot de watervallen. Niet zo hoog, slechts een paar meter, maar de kleur van het water en de omgeving maken het goed. Langs hetzelfde pad weer terug naar de auto, en daar aangekomen komen de eerste zonnestrallen door en verschijnen de besneeuwde toppen door wat sluierbewolking heen. En dan gaat het heel snel en voor we het weten is het stralend weer.
Het is inmiddels een uur of half twaalf en voor we naar de Natural Bridge gaan, drinken we eerst koffie in Field. Dit is een heel klein dorpje midden in Yoho, waar ook het visitors centre is gevestigd. Het dorp heeft een kleine lodge met restaurant waar dus de koffie wordt geserveerd. We eten er een koffiebroodje bij als lunch. Daarna op naar de Natural Bridge. Hier was veoeger een kleine waterval, maar het water heeft in de loop der jaren het limestone uitgesleten en een nieuwe loop gekozen. Melkwit water, metbstroomvesnellingen met op de achtergrond besneeuwde toppen en een strak blauwe hemel.
Op weg naar Emerald Lake waar de volgende stop is. De naam zegt het al, een smaragdgroen meer waarnaast een pad loopt om te bewandelen. Langs dit pas mooie doorkijkjes op het meer, dat soms, al naar gelang de lichtval, dan weer groen, en dan weer diep blauw van kleur is. Door dat er geen wind staat, is het water ook bijna zo glad als een spiegel, waardoor je de bergen op de achtergrond, en de schaarse witte wolken weerspiegeld ziet in dit heldere, vlakke water.
De laatste stop in Yoho is bij de Takakkaw Falls. Anders dan de Wapta Falls, dondert hier het water zo'n 350 meter naar beneden. Je vraagt je af waar al dat water vandaan komt, maar als je om je heen kijkt, en de eeuwige sneeuw op de bergen ziet, plus de gletchers die hier achter de toppen verscholen liggen, wordt het een stuk makkelijker te begrijpen.
Als laatste stope rijden we een klein stukje Alberta en het Banff NP in, naar Lake Louise. Dit is ook weer een groot, groen bergmeer waar het ameltwater van vijf gletchers in uit komt. De temperatuur van het water wodt hierdoor zomers nooit hoger dan 10 graden. Deze koude temperatuur zorgt er ook voor dat alle kleuren behalve groen en blauw worden weg gefilterd. Dit verklaart dus weer de bijzondere kleuren. Naast het meer staat het beroemde Chatteau Lake Louise, een mooi hotel dat is gebouwd tijdens de aanleg van de Pacific Railway. Overal in de parken hier zie je herinneringen aan de tijd van de eerste pioniers en spoorwegbouwers. Zonder de spoorweg, hadden er later tenslotte ook geen wegen en Nationale Parken geweest.
Nog twee opmerkelijke zaken. Tijdens de eerste wandeling hoorden we opeens een vreemd geluid in de verte, dat wel wat weg had van geloei. In onze verbeelding waren dit vast elanden of zo. Maar even later loeide deze eland nogal lang, zo lang als zelfs een eland geen adem heeft, en kwamen we tot de conclusie dat het een kettingzaag was...
Als tweede, stoppen voor een spoorwegovergang als de trein langs komt, is een langdurige bezigheid. 2-4 locs met daarachter meer dan 150 goederenwagons is geen uitzondering maar regel. De treinen zijn zo lang, dat er in het midden en aan het eind ook weer extra locomotieven nodig zijn om de boel in beweging te houden. Een beweging die niet echt snel is, dus je staatbwel even te wachten.
Morgen op naar Banff waar we drie nachten blijven. Op de weg erheen komen we eerst nog door Kootenay NP, waar ook weer het nodige te zien is!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
