Whistler en omgaan met beren

Vandaag een lekkere dag rond Whistler. Maar eerst even iets over de beren. Zodra je een stap buiten Vancouver hebt gezet, kan je niet ergens komen of je vindt wel foldertjes over de kans om beren tegen te komen en wat je dan moet doen, en soms belangrijker, wat je niet moet doen.
Waar alle folders het wel over eens zijn, is dat je de beren vooral niet moet onderschatten. Ze zijn bijvoorbeeld niet slechtziend, maar de reuk is nog iets beter en dat is dus hen primaire zintuig. Ze zien, zoals de meeste dieren, veel beter dan de homo sapiens. Uitzonderingen zijn neushorens en olifanten, maar die compenseren dat weer met wat andere makkelijke bijzaken die ze hebben. Maar dat terzijde. Beren lopen sneller dan de mens, zelfs sneller dan dhr. U. Bolt en ook zwemmen gaat ze goed af. Klim ook niet in een boom, want de kans is groot dat wanneer je eenmaal boven bent gekomen de beef vriendelijk lachend al op je zit te wachten.
Maar terug naar de folders en hen wijsheden. Maak vooral lawaai als je wandelt, praat of zing veel. Wij doen het eerste, het tweede zou de rust in de natuur teveel verstoren.
Goed, wat nu wel en niet te doen. Dat is lastig, want het is nogal tegenstrijdig. Heb je net gelezen dat je ze vooral niet moet aankijken, lees je in een andere folder: kijk de beer goed recht in de ogen. Praat op kalme toon tegen de beer. Ehhh, ja, maar hoe kalm ben je als die op twee meter afstand zijn lippen staat af te likken?
Waar ze het weer over eens zijn is dat het erg onverstandig is om tussen moeder beer en haar jong te gaan staan. Tenzij je graag 500-600 kilo moederliefde over je heen voelt denderen.
Als de beer je aanvalt, ga dan dood liggen. Nee zegt de andere folder, juist niet doen, beweeg zoveel mogelijk.
Nau ja, we zien het wel mochten we ze van erg dichtbij tegen komen, volgens mij helpen de folders niet zo goed.
Een ander voorstel is ook wel handig om te gebruiken: als je kampeert in de wildernis, kook dan op 100m van je tent af. Dat lijkt wel een nuttige suggestie gezien de al genoemde reukzin van de beer. Maar dan de volgende suggestie: slaap niet in je kleren waarin je hebt gekookt. Dat is wel logisch, maar even practisch, wat doe je er mee? Kleed je je bij het kampvuur uit en loop je gezellig met een vijgenblad terug naar de tent? En wat doe je met die kleren, verbranden voordat je het vuurtje (met blote voeten) uitstampt? Dan is het zaakmniet al te dure kleren mee te nemen, maar vooral wel genoeg. En als je met meerdere mensen gaat kamperen is het wel eerlijk om beurtelings te koken en de kleding dan gezamenlijk, ritueel te verbranden. Is weer eens iets anders dan met de gitaar liedjes te zingen rond het vuur.
Tja, vreemde folders...

Maar terug naar vandaag. We zaten om even over achten vanochtend al in de kroeg. Deze was als eerste open voor het ontbijt, dus we zaten niet aan de sterke drank vroeg in de ochtend.
Daarna op pad naar het Girabaldie provincial park. Volgens de boeken een park met vele wandelpaden van verschillende lengtes en moeilijkheidsgraag. Aangekomen wisten we niet wat we zagen, alle parkeerplaatsen vol, we moesten langs de weg parkeren. En overal liepen mensen met de meest uitgebreide wandeluitrustingen die je maar kan bedenken. Wij waren ook goed uitgerust, namelijk een rugtas met de fotospullen en een aangebroken fles water (0,5 l), genoeg dus voor ons vieren. De wandelingen vanaf dit punt bleken ook iets teveel van het goede. De kortste was 15 km heen en dus ook weer terug, en aangezien we maar één dag hebben besloten we nog even door te rijden. Dat bracht ons bij, verrassend, een waterval en na een mooie wandeling door de bossen bij een brug waarvan je kon bunjee jumpen. Dat laatste hebben we ook maar niet gedaan. Nog wel even gekeken naar wat dappere jeugd die soms schreeuwend en soms in doodse stilte van het platform afsprongen.
In het gebied waar we nu zitten hebben ook de First Nations een grote invloed gehad op de historie. Dit is gelukkig de afgelopen jaren ook in ere hersteld en zelfs de plaatsnaamborden langs de wegen zijn in drie talen, Engels en twee First Nation talen. Ook zie je allerlei informatie huisjes, gebouwd in traditionele vorm, waarin uitleg gegeven wordt over de plek en de zaken die zich in de andere culturen op deze plekken hebben afgespeeld, wat voor betekenis er soms aan bijvoorbeeld bijzondere rotsformaties werd/wordt gegeven en allerlei andere wetenswaardigheden.
Morgen is het vroeg opstaan, we moeten de ferry van 10:40 naar Vancouver Island hebben, waarbij we nog ruim een uur moeten rijden eer we bij de ferry zijn, en rekening moeten houden met een check in tijd van een uur voor vertek. Daarna komen we ongeveer in het midden van Vancouver Island, aan de oostkant aan. We rijden dan langs de oostkust naar boven, naar Campbell River waar we drie nachten blijven. Maandag wacht ons de beer excursie met de boot naar een inlet, waar als het goed is, de grizzley's op jacht zijn naar zalm in de rivieren.