Mt. Rainier in de mist

Alle weerapps geven gek genoeg bijna altijd verschillende verwachtingen voor een plaats af. Maar het geeft een indruk als je keuzes maakt over welke kant we de auto sturen op een dag. En vandaag viel de keuze op Mt. Rainier Nationaal Park. Het leuke van dit gebied is dat je er omheen kunt rijden waardoor je door verschillende landschappen komt op de dag. Wij begonnen de loop ten noorden van Mt. Rainier in Enumclaw een klein stadje wat leidt tot de US410 door het Federation Forest State Park. Hier een korte maar mooie wandeling gemaakt door een oerbos, met in deze rijd van het jaar vele paddestoelen. En hoewel geen regenwoud, is het hier vochtig genoeg voor vele mossen om de bomen te bedekken met soms mystieke haren die aan de takken groeien. De White River stroomt hier doorheen en de bossen staan vol met Douglas fir, Hemlock en Red Cedar.
Hierna kom je in Greenwater, een klein plaatsje dat zomers volstroomt met bezoekers en waar het de laatste mogelijkheid is om in te slaan. En in de winter wordt dit gebied steeds populairder, dus ook dan business genoeg.
De eerste toppen en gletsjers zijn inmiddels te zien.
We komen dan in het park zelf aan en een van de eerste hoogtepunten vlak na de ingang is de Grove of the Patriarchs. Een mijl lang pad langs de rivier die je op een gegeven moment via een hangbrug oversteekt. Er staan een paar gigantische bomen, waaronder de duizend jaar oude twins. Een mooie, bijna vlakke wandeling.
Niet ver hier vandaan zijn Louise lake en Reflections lakes. Het eerste is esmarald groen en de tweede laten op mooie dagen de bergen erachter weerspiegelen in het water.
Het Paradise gebied met het visitor centre en de historische Paradise in zijn de volgende stop. Vanaf hier heb je ook het beste uitzicht op Mt. Rainier. Helaas was het vandaag bewolkt hierboven en kregen we eeinig van de vulkaan te zien behalve de delen die we eerder hadden gezien. Verder was het prachtig zonnig weer, dus de dag was prima. Na deze stop kwamen we bij de Narada Falls. Het water valt hier zo'n 65 meter naar beneden en na een korte wandeling kan je deze waterval volledig zien. In de winter bevriest deze waterval en is hij populair bij ijsklimmers.
Longmire is de volgende plaats op de route. Inmiddels loopt het tegen vijfen en besluiten we de route niet helemasl te voltooien en buigen we bij Eatonville af naar Olympia. Onderweg een Mexicaan opgezocht en na een prima diner verder huiswaarts. Een lekker dagje in een schitterende omgeving. En misschien hebben we nog tijd om Rainier te zien zonder wolken....