Lassen Volcano NP

Vandaag ne een heerlijk ontbijt op weg naar Lassen Volcano NP. Het ligt zo'n 40km terug vanaf ons verblijf in Chester. Lassen Peak is de vulkaan die in 1914 een aantal keren is uitgebarst waarbij de vulkaan implodeerde en nu gedoofd is. Ondergronds echter borrelt en stoomt het nog en op verschillende plaatsen in het park kan je de bewijzen daarvan zien. Er loopt vanaf de zuid-oostelijke ingang een 32 mijl (50 km) lange weg doorheen richting het noordwesten. Langs de weg stop je bij plaatsen als Sulphur Works waar je de eerste stomende en borrelende modderpoelen ziet. Het heeft inderdaad wat weg van Yellowstone, al is het daar vele malen heftiger en op veel meer plaatsen. Maar ook hier de kenmerkende kleuren van sulfiet en mineralen.
Één van de hoogtepunten is Bumpas' Hell. Je wandelt van de parkeerplaats ongeveer 1,5 mijl, waarvan het eerste deel langzaam omhoog loopt om bij het laatste, korte deel redelijk steil af te dalen naar wat genoemd wordt Bumpass' Hell. Deze heer Bumpas was in 1915 in dit gebied en viel door de dunne korst en verbrandde zijn benen. Dit verhaal wordt nu gebruikt om je vooral op de boardwalks te houden, maak het niet ook jouw hel door er vanaf te stappen is de waarschuwing op het bord.
In dit deel zie je de meeste vulkanische verschijnselen. Opborrelend water en modder en wisselend stomende geisers maken het vulkanidche verleden waar.
De terugwandeling is in het begin zwaar omdat je relatief veel hoogteverschil moet overbruggen. Als je eenmaal weer boven bij het bord bent is de rest van de wandeling een mijl lang langzaam dalend terug naar de parkeerplaats.
Ook in dit park weer meertjes en beekjes. Al zie je overal duidelijk dat deze omgeving, net als grote andere delen van Californië te leiden heeft onder de droogte. De waterstand in de meten is erg laag en je ziet duidelijk dat deze normaal veel hoger stond. Ook is het direct zichtbaar, want de Lassen Peak is normaal ook in de zomer bedekt met sneeuw, maar dit jaar niet.
Verderop in het park lopen we nog een interprative trail waar met borden en geluidsopnamen verteld wordt wat er in 1914 is gebeurd. Zo is zichtbaar dat delen van de kraterwand 3 tot 4 mijl ver zijn weggeslagen. Het leuke is dat er in dat jaar na de eerste uitbarsting een amateurfotograaf foto's heeft gemaakt van de nog rokende vulkaan en het verwoeste landschap. Deze fotograaf had nog erg veel geluk, want een paar uur nadat hij deze plek had gefotografeerd barstte de vulkaan opnieuw uit. In totaal is deze zo'n 5 keer in een paar weken tijd uitgebarsten.
Teruggekomen in Chester zijn we nog een klein stukje door gereden naar het nabijgelegen meer. Ook hier de lage waterstand duidelijk zichtbaar, maar ook duizende watervogels waaronder aalscholvers en pelikanen. Ook zwemmen er een paar otters rond. Al met al weer een geslaagde dag. Morgen op weg naar Gold Country, op naar Nevada City!