Tokyo van boven en Nikko

Op dag vier in de ochtend naar de Tokyo Sky Tree. Een 634 meter hoge telecommunicatie toren met twee platformen, één op 350 en één op 450 meter. Gelukkig zat er een lift in. Van boven zie je pas echt goed hoe enorm groot Tokyo is. Tot aan de horizon alleen maar gebouwen en soms water. We konden een aantal plekken wel herkennen maar een groot aantal zag je niet terug tussen de hoge skycrapers. We hebben alleen maar van 350 meter gekeken, honderd meter hoger maakt niet zoveel verschil en het was ook niet helemaal helder. Mt. Fuji was ook nu niet te zien, maar dat schijnt slechts op heel heldere dagen in de winter mogelijk te zijn.

In de middag eerst terug naar het hotel om de camera weg te leggen want in de avond hadden we geboekt bij Abbey Road. Dit is een club waar al jaren lang cover bands van de Beatles optreden. Eén daarvan, de Parrots, is beroemd in heel Japan. Hele leuke avond, we hadden een tafel vooraan het podium en de band speelde vier keer een half uur. Tussendoor at je een hapje en dronk je wat. Er kwam ook nog een Sumo worstelaar in zijn traditionele kledij langs. Leuk om ook gezien te hebben. Tegen twaalven waren weer terug in het hotel.

Op vrijdag de Shinkansen richting Nikko genomen. Dit is de hogesnelheidstrein en deze rijdt echt flink hard! De trein reed in drie kwartier naar Utsonomiya. Hiervandaan en lokaal boemeltje naar Nikko. Nikko is een wereld erfgoed plaats met het Nikko nationaal park. Dit omvat het tempel complex ter ere van Shogun Tokugawa Ieyasu, de grondlegger van het Tokugawa Shogunaat. Nikko was al het centrum voor Shinto en het boeddhisme voordat in 1600 hier Toshogu werd gebouwd, het tempelcomplex ter ere van de Shogun. Anders dan in andere Japanse tempels die meestal zwart en wit, sober gekeurd zo'n, hebben de nazaten van de Shogun hier kwistig met kleuren gewerkt. Het resultaat is dan ook verbluffend mooi. Heel veel schitterend houtsnijwerk, veel goud en kleur! We hebben hier een paar uur rondgewandeld alvorens weer terug naar het station te lopen. Dit station bestaat trouwens al uit 1828! Oh ja, de oude toegangsweg naar de tempels ging over een houten, rood gelakte brug. Het was iets verwarrend. We liepen naar de brug, kochten een kaartje - we dachten voor het park- en liepen de brug op. Er stonden wel veel bordjes dat je er niet mocht lopen maar we dachten dat dit de zijkanten betrof die ook met touw waren afgeschermd. Tot we aan het einde van de brug er niet af konden. Achteraf bleek dat we er niet op mochten en er zelfs een alarm op zat. Maar kennelijk was ons gewicht niet voldoende om het af te laten gaan. Dus toen maar over de brug ernaast het park in.
In de avond lekker gegeten, dit keert met een soort mini barbecue op tafel wat je je vlees op moest garen. En lekker! Morgen onze laatste dag in Tokyo!