Baton Rouge en voodoo in de Swamps
Door: Frans Heijmans
Blijf op de hoogte en volg Frans
01 September 2015 | Verenigde Staten, Baton Rouge
Vanochtend na het ontbijt zijn we eerst naar het oude centrum van Baton Rouge gereden. Een oude bekende komen we hier ook weer tegen en één die we de komende dagen blijven volgen: de Mississippi is weer in beeld. Dit deel wordt beheerst door het oude state capitol. Een op een kasteel lijkend gebouw. Het is gebouwd in 1859 en na de burgeroorlog in 1882 totaal herbouwd. Het is als capitool tot 1932 in gebruik geweest. Het is nu als museum en conferentie centrum in gebruik.
De stad is als Europees-Amerikaanse stad ontdekt/ontstaan in 1699 door de Franse ontdekkingsreiziger Sieur d'Iberville die op een expeditie op de Mississippi een rode cypres paal zag staan waaraan karkassen waren gebonden. Deze rode paal (baton rouge) gaf de grens aan tussen het jachtgebied van de Houma stam en de Bayou Goula stam. De echte eerste Europeanen vestigden zich hier in 1719 toen hier een militaire post werd opgericht door Franse kolonisten.
In 1849 werd het de hoofdstad van Louisiana, ondanks het feit dat New Orleans in die tijd zo'n 100.000 inwoners had tegen 2.269 voor Baton Rouge. Maar door een donatie van 20.000 dollar en een stuk land te geven aan de staat Louisiana, werd het de hoofdstad.
Baton Rouge is tegenwoordig een grote stad met industrie, olie raffinaderijen en het heeft de negende haven (in tonnage) van de USA. Het is de tweede stad van Louisiana met 230.000 inwoners en als we het gebied dat Greater Baton Rouge heet nemen dan zijn het 820.000 inwoners.
De binnenstad heeft verders veel restaurantjes en barretjes en is ongetwijfeld levendig in de avond.
We willen nog op een swamptour en we besluiten dit vanmiddag te doen. We bellen er één in Fernier. Deze heeft plek op de tour van 2 uur dus we stappen in de auto om op ons gemak er heen te rijden. We moeten een half uurtje wachten maar dan kunnen we de boot in. We hebben dan de eerste alligator al gezien in het water bij de tour. We hebben een gezellige kapitein die veel weet te vertellen over het gebied en de flora en fauna. We zien al snel een flink aantal alligators van verschillend formaat. De grootste is zo'n 3 meter lang. Het is een schitterend gebied met cypressen in het water, dieren in en buiten het water en naast de alligators zien we reigers, wasbeertjes en schildpadden.
De cypressen zijn onverwoestbare bomen. Ze kunnen niet rotten en termieten krijgen er ook geen vat op. Ze kunnen ook als ze omgehakt zijn vijftig jaar of zo in het water liggen en ze komen er nog net zo goed uit als ze er in gingen. De brede stam aan de onderkant werd vaak gebruikt om in plakken te zagen die dan als tafelblad werden gebruikt en zeer gewild waren vanwege de grillige vormen en mooie structuur aan de binnenkant. Tegenwoordig zijn ze beschermd.
Wie op History wel eens Swamp People heeft gezien weet dat er jaarlijks op de alligators mag worden gejaagd. Rond 1 september wordt de jacht opengesteld. Jagers moeten land bezitten of het minstens vijf jaar pachten om vergunningen te kunnen kopen. De omvang van het land bepaalt ook hoeveel 'tags' ze kunnen kopen, de grootte van hun land zegt ook iets over het mogelijke aantal alligators dat daar zit en voor een deel van dat aantal kan de jager dan de tags kopen. Om stropen tegen te gaan mogen de alligators alleen aan erkende handelaren worden aangeboden. Een grote alligator van 4-5 meter levert wel 4.000 dollar op aan huid en vlees.
In Fernier woonde Julia Brown. Julia was een voodoo priesteres en volgens de legende heeft ze een vloek over Fernier uitgesproken en wel dat Fernier iets vreselijk zou overkomen na haar dood. Ze overleed in 1915, en toeval of niet, Fernier werd een paar weken later getroffen door een orkaan. Van de ongeveer 2.000 inwoners wisten slechts zo'n 40 zich te redden door op een treinstel te klimmen. De boot vaart voorbij de begraafplaats waar de slachtoffers in massagraven liggen begraven. Ook Julia Brown is hier begraven, maar om er zeker van te zijn dat de voodoo priesteres geen kwaad kon doen aan haar slachtoffers is ze op een honderd meter afstand begraven.
De middag was voorbij voor we het wisten en tegen vieren reden we terug naar het hotel om op te frissen. Het was vandaag weer zo'n 35 graden en in de swamp is dat flink plakkerig weer.
Morgen volgen we de Mississippi naar New Orleans. We nemen de plantage route, er staan tussen Baton Rouge en New Orleans een paar van de mooiste plantages van het land!
De stad is als Europees-Amerikaanse stad ontdekt/ontstaan in 1699 door de Franse ontdekkingsreiziger Sieur d'Iberville die op een expeditie op de Mississippi een rode cypres paal zag staan waaraan karkassen waren gebonden. Deze rode paal (baton rouge) gaf de grens aan tussen het jachtgebied van de Houma stam en de Bayou Goula stam. De echte eerste Europeanen vestigden zich hier in 1719 toen hier een militaire post werd opgericht door Franse kolonisten.
In 1849 werd het de hoofdstad van Louisiana, ondanks het feit dat New Orleans in die tijd zo'n 100.000 inwoners had tegen 2.269 voor Baton Rouge. Maar door een donatie van 20.000 dollar en een stuk land te geven aan de staat Louisiana, werd het de hoofdstad.
Baton Rouge is tegenwoordig een grote stad met industrie, olie raffinaderijen en het heeft de negende haven (in tonnage) van de USA. Het is de tweede stad van Louisiana met 230.000 inwoners en als we het gebied dat Greater Baton Rouge heet nemen dan zijn het 820.000 inwoners.
De binnenstad heeft verders veel restaurantjes en barretjes en is ongetwijfeld levendig in de avond.
We willen nog op een swamptour en we besluiten dit vanmiddag te doen. We bellen er één in Fernier. Deze heeft plek op de tour van 2 uur dus we stappen in de auto om op ons gemak er heen te rijden. We moeten een half uurtje wachten maar dan kunnen we de boot in. We hebben dan de eerste alligator al gezien in het water bij de tour. We hebben een gezellige kapitein die veel weet te vertellen over het gebied en de flora en fauna. We zien al snel een flink aantal alligators van verschillend formaat. De grootste is zo'n 3 meter lang. Het is een schitterend gebied met cypressen in het water, dieren in en buiten het water en naast de alligators zien we reigers, wasbeertjes en schildpadden.
De cypressen zijn onverwoestbare bomen. Ze kunnen niet rotten en termieten krijgen er ook geen vat op. Ze kunnen ook als ze omgehakt zijn vijftig jaar of zo in het water liggen en ze komen er nog net zo goed uit als ze er in gingen. De brede stam aan de onderkant werd vaak gebruikt om in plakken te zagen die dan als tafelblad werden gebruikt en zeer gewild waren vanwege de grillige vormen en mooie structuur aan de binnenkant. Tegenwoordig zijn ze beschermd.
Wie op History wel eens Swamp People heeft gezien weet dat er jaarlijks op de alligators mag worden gejaagd. Rond 1 september wordt de jacht opengesteld. Jagers moeten land bezitten of het minstens vijf jaar pachten om vergunningen te kunnen kopen. De omvang van het land bepaalt ook hoeveel 'tags' ze kunnen kopen, de grootte van hun land zegt ook iets over het mogelijke aantal alligators dat daar zit en voor een deel van dat aantal kan de jager dan de tags kopen. Om stropen tegen te gaan mogen de alligators alleen aan erkende handelaren worden aangeboden. Een grote alligator van 4-5 meter levert wel 4.000 dollar op aan huid en vlees.
In Fernier woonde Julia Brown. Julia was een voodoo priesteres en volgens de legende heeft ze een vloek over Fernier uitgesproken en wel dat Fernier iets vreselijk zou overkomen na haar dood. Ze overleed in 1915, en toeval of niet, Fernier werd een paar weken later getroffen door een orkaan. Van de ongeveer 2.000 inwoners wisten slechts zo'n 40 zich te redden door op een treinstel te klimmen. De boot vaart voorbij de begraafplaats waar de slachtoffers in massagraven liggen begraven. Ook Julia Brown is hier begraven, maar om er zeker van te zijn dat de voodoo priesteres geen kwaad kon doen aan haar slachtoffers is ze op een honderd meter afstand begraven.
De middag was voorbij voor we het wisten en tegen vieren reden we terug naar het hotel om op te frissen. Het was vandaag weer zo'n 35 graden en in de swamp is dat flink plakkerig weer.
Morgen volgen we de Mississippi naar New Orleans. We nemen de plantage route, er staan tussen Baton Rouge en New Orleans een paar van de mooiste plantages van het land!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
